D.d. 2020 01 22
Ooit schreef ik dat het schilderen synchroon loopt met mijn leven. Maar dat klopt niet helemaal. Het is anders. Eens kijken of ik daar de juiste woorden voor kan vinden.
Nu na meer dan 75 jaar terugkijkend, is mijn hele leven niet meer en niet minder dan een bundeling van heel veel grote en kleine verhalen. En dat is waar mijn schilderijen over vertellen. Je zou het leven in kunnen delen in hele grote en kleine perioden. Daarbij vind ik het beeld dat ik in theosofie en boeddhisme leerde van een snoer kralen ook heel passend. Iedere kraal is een eigenheid en er loopt een draad doorheen die ze tot een snoer maakt. Dat geld in het groot voor reïncarnatie en laat duidelijk zien dat in principe de ene kraal iets heel anders is dan de andere kraal wat meteen aangeeft dat reïncarnatie niets met de persoonlijkheid te maken heeft.
Maar zo is het mijns inziens ook in één heel leven. Iedermoment en jedere periode is anders. Steeds nieuwe verhalen die ontstaan op de draad van het bewustzijn dat mij vormt. Waaraan ik uitdrukking geef door middel van mijn leven en creativitiet. Het is de tijd die alles verbind en tot een geheel maakt.
Ieder schilderij dat ik maak geeft daar uitdrukking aan.
Pas op het moment dat ik de link met mijn levensverhaal kan leggen op wat voor manier dan ook wordt het mijn werk en is het klaar. Dan geeft het uitdrukking aan wat ik wil vertellen. Dat is de synchronisatie met mijn leven. Het kan terugspringen op herinneringen die in mijn bewustzijn zijn opgeslagen. Herinneringen van de korte maar ook van de lange termijn.
Dat is ook de reden waardoor mijn werk zulke grote verschillen vertoont omdat het niet alleen gaat over wat ik zie maar ook over wat ik leef en beleef. Daar loopt de rode draad van mijn bewustzijn doorheen en fysiek van mijn handschrift, herkenbaar in zijn eigenheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten